Big Air, halfpipe en slopestyle: het zegt je misschien niet zo veel, maar het zijn de disciplines waarin snowboarder Seppe Smits (32) zo maar eventjes brons, zilver én goud binnenhaalde voor ons land. Concreet brengt hij heel wat tijd door in, op en bij besneeuwde hellingen en het precies daar dat zijn engagement voor duurzaam reizen ontstond.
Tekst: Kristel Bruynseels
Waar komt je engagement voor duurzaam reizen vandaan?
Seppe: ‘Ik heb heel veel tijd op gletsjers gespendeerd, vooral in de Alpen, maar ook op andere plekken. Wat ik daar de laatste jaren zag, raakt mij echt. Afbrokkelende gletsjers zijn het eerste zichtbare schadelijke effect van de klimaatopwarming en ik maak dat van nabij mee. Ik heb letterlijk bepaalde gebieden zien sluiten omdat de sneeuw en het ijs er wegsmolten. Vanuit het dorp van Saas Fee kon je de ijsmassa zien liggen en ik heb ze zien opschuiven, steeds minder en minder… Ik begon foto’s te nemen en schrok van de snelheid waarmee het zich voltrok. Bovendien kon je vroeger 365 dagen per jaar trainen op die besneeuwde hellingen, vandaag mag je de zomermaanden al schrappen. De klimaatopwarming gaat met rasse schreden en ik wil persoonlijk mijn verantwoordelijk nemen.’
Wat doe jij zelf om je ecologische voetafdruk te verkleinen?
Seppe: ‘Ik probeer vooral heel wat kleine dingen te implementeren. Om te beginnen reis ik zo vaak mogelijk met de trein. Het is soms wat puzzelen, maar je geraakt ook met de trein in de bergen. Helaas kost dat vandaag soms drie keer meer dan een vliegtuigticket, dus kan je je de vraag stellen waar jouw verantwoordelijkheid eindigt en die van andere instanties begint… Als ik toch de auto neem, gebruik ik steeds een elektrische deelwagen bij Battmobility. Je moet die onderweg wel een paar keer opladen, maar met twintig minuutjes koffiestop ben je alweer de baan op. En ik zet mijn ritten in binnen- en buitenland soms op Blablacar, zodat de auto gevuld is. Een eigen auto heb ik trouwens niet meer. Moet ik toch vliegen omdat het niet anders kan, dan probeer ik dat achteraf te compenseren via Green Tripper, een bedrijf dat per reis je uitstoot verrekent naar een mooie bijdrage voor een klimaatproject. Dat geef ik dan met plezier, alle beetjes helpen.’
Je bent ook POW-ambassadeur?
Seppe: ‘POW staat voor Protect Our Winters. De organisatie POW Netherlands bestaat uit atleten, wetenschappers, creatieve geesten en leiders die het beleid willen sensibiliseren om op een duurzame manier aan wintersport te doen. Bijvoorbeeld geen ijs van de gletsjers afschrapen om een piste aan te leggen. Dat ijs ligt daar al duizenden jaren en door het af te schrapen gaat het alleen maar sneller smelten. Ook de onderliggende dorpen komen daardoor in de problemen. Zij gebruiken dit smeltwater om via waterkrachtcentrales energie op te wekken. De seizoenen schuiven ook wat op en dan gaan organisaties sneeuwkanonnen gebruiken, ook slecht voor het milieu. Je onttrekt op die manier levensnoodzakelijk water aan de omgeving. We zijn de samenwerking nog maar net gestart en op dit moment heb ik vooral een voorbeeldfunctie, als publiek figuur. Maar ik sluit niet uit dat ik in de toekomst op nog andere manieren deelneem aan campagnes of wie weet spreken op bepaalde events.
Toch een kanttekening: je kan niet de volle verantwoordelijk op de schouders van de individuele topatleten leggen. Sportfederaties, multinationals... Iedereen moet mee. Pas dan gaat er echt wat veranderen. Ik krijg gelukkig veel positieve reacties als ik iets van mijn engagement post op sociale media.’
Het is een thema waarvoor je je steeds meer inzet?
Seppe: ‘Ondertussen ben ik ook bezig om samen met een Belgisch bedrijf duurzame snowboards en ski’s te ontwikkelen. Atelier Gerondal is gevestigd in Malmédy en maakt enkel boards met hout dat binnen een straal van 250 kilometer rond het bedrijf gehaald wordt. De boards en ski’s zijn handgemaakt en je kan ze ook nog eens personaliseren. En bij mijn kledingsponsor zoek ik naar de lijn die vooral uit gerecycleerd materiaal vervaardigd is. Allemaal stappen in de goede richting, hoop ik.’
Trainen, wedstrijden, reizen, … heb je zelf nog vrije tijd eigenlijk?
Seppe: ‘Toch wel! Zo zouden we in oktober gaan trainen, maar er lag nog niet voldoende sneeuw. Ik was onverwacht drie weken thuis en die tijd gebruik ik dan echt wel om vrienden en familie op te zoeken. Enkele jaren geleden ontdekte ik de fietsvakantie: half Noorwegen ben ik door getrapt, samen met mijn toenmalige vriendin. De meest memorabele reis tot nu toe! Heerlijk hoe je trager reist, alles beter in je opneemt, stopt waar je wil, de hele tijd in de buitenlucht bent, … Ik heb het ook wel moeten leren, in Noorwegen vonden we soms pas om de 100 kilometer een supermarkt. Maar ik vond het fantastisch. Sindsdien staat er elke zomer een fietsvakantie op mijn menu. Fiets op de trein of Flixbus, tentje mee en genieten maar!’
Duurzame wegwijzers van Seppe Smits